Historia terapii zajęciowej

               Początki terapii zajęciowej rozwinęły się w starożytnym Egipcie, gdzie przez zajęcia, poprzez prace służyły człowiekowi jako forma pomocy. Wszystko to dawało szczęście, pomagało w wielu różnorodnych trudnościach. Pinel  zabiegał o to, aby nie izolować, zamykać osób psychicznie chorych. Chciał aby mogły funkcjonować w społeczeństwie, właśnie poprzez prace, terapie, poprzez formy artystyczne. W wieku XIX zaczęto propagować idee leczenia poprzez zajęcia artystyczne. Dopiero w  XX wieku w Stanach Zjednoczonych powstało Amerykańskie Stowarzyszenie. Jego zadaniem było organizowanie kursów, a także szkolenie osób prowadzących terapie zajęciowe.

W przypadku rozwoju terapii zajęciowej w Polsce wyglądało to w sposób następujący. Po II wojnie światowej, kiedy było wielu rannych, wiele chorób, gruźlica, było dużo utraconych kończyn. Trzeba było coś tym osobom zapewnić, żeby nie były skazane same sobie. Stworzono w latach 90. XX w pierwsze terapie zajęciowe oraz placówki rehabilitacyjne. W roku 1991 skonstruowano pierwszą ustawę, która miała wyznaczać to jak powinny funkcjonować warsztaty terapii zajęciowej, jakie zajęcia powinny zawierać, co obejmować. Pierwsze prace terapeuty zajęciowego możemy obserwować już od czasów starożytności, ale od niedawna możemy obserwować dynamiczny rozwój. W perspektywie czasu zasady działania i cele warsztatów podlegały znaczącym modyfikacjom.  Od roku 2012 rozwija się kształcenie terapeutów zajęciowych, aby powstały studia licencjackie i magisterskie w tym kierunku. Szczegółowe przepisy dotyczące Warsztatów Terapii Zajęciowej zawarte są w:

1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 roku „ o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych” (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z póź. zm.)

2.Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 roku „w sprawie Warsztatów Terapii Zajęciowej” (Dz. U. Nr 63 poz. 587 z póź. zm.)

(Opracowanie własne na podstawie: http://www.niepelnosprawni.gov.pl/art,10,warsztaty-terapii-zajeciowej, "Echa ekspresji. Kulturoterapia w andragogice specjalnej" B. Borowska-Beszta) )